|
TLG 1606 001 :: PHOENIX :: Fragmenta PHOENIX Iamb. Fragmenta
Citation: Fragment — (line) | ||
1 | Ἀνὴρ Νίνος τις ἐγένετ’, ὡς ἐγὼ ’κούω, Ἀσσύριος, ὅστις εἶχε χρυσίου πόντον, τάλαντα πολλῷ πλεῦνα Κασπίης ψάμμου, †ὃς ὀυκϊ δ’ ἀστερ’ ὀυδιζωνεδίζητο, | |
| 5 | οὐ πὰρ μάγοισι πῦρ ἱερὸν ἀνέστησεν, ὥσπερ νόμος, ῥάβδοισι τοῦ θεοῦ ψαύων· οὐ μυθιήτης, οὐ δικασπόλος κεῖνος· οὐ λεωλογεῖν ἐμάνθαν’, οὐκ ἀμιθρῆσαι, ἀλλ’ ἦν ἄριστος ἐσθίειν τε καὶ πίνειν | |
|---|---|---|
| 10 | κἠρᾶν, τὰ δ’ ἄλλα πάντα κατὰ πετρῶν ὤθει. Ὡς δ’ ἀπέθαν’ ὡνήρ, πᾶσι κατέλιπε ῥῆσιν ὅκου Νίνος νῦν ἐστι καὶ τὸ σῆμ’ ᾄδει· “Ἄκουσον, εἴτ’ Ἀσσύριος εἴτε καὶ Μῆδος εἶς ἢ Κοραξός, ἢ ’πὸ τῶν ἄνω λιμνῶν | |
| 15 | 〈Σ〉ινδὸς κομήτης· οὐ γὰρ ἀλλὰ κηρύσσω· ἐγὼ Νίνος πάλαι ποτ’ ἐγενόμην πνεῦμα, νῦν δ’ οὐκέτ’ οὐδέν, ἀλλὰ γῆ πεποίημαι· | |
| ἔχω δ’ ὁκόσον ἔπαισα χὠκός’ ἤεισα χὠκόσς’ ἐράσθην [ | 231 | |
| 20 | τὰ δ’ ὄλβι’ ἡμέων δήιοι συνελθόντες φέρουσιν, ὥσπερ ὠμὸν ἔριφον αἱ Βάκχαι· ἐγὼ δ’ ἐς Ἅιδην οὔτε χρυσὸν οὔθ’ ἵππον οὔτ’ ἀργυρῆν ἅμαξαν ᾠχόμην ἕλκων· | |
| σποδὸς δὲ πελλὴ χὠ μιτρηφόρος κεῖμαι”. | 232 | |
2 | Ἐσθλοί, κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων, τῇ παιδὶ τἀπόλλωνος, ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἥμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει. Δότ’, ὦγαθοί, 〈τι〉 τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν | |
| 5 | ἔχει κορώνῃ· χἄλα λήψεται χονδρόν· φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι· ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει. Ὦ παῖ, θύρην ἄγκλινε, Πλοῦτος ἔκρουσε, καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέροι σῦκα. | |
| 10 | Θεοί, γένοιτο πάντ’ ἄμεμπτος ἡ κούρη, κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνρμαστὸν ἐξεύροι, καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη, θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις. | |
| 15 | Ἐγὼ δ’, ὅκοι πόδες φέρωσιν, ὀφθαλμοὺς ... ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃς ᾄδων, καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι, πλεῦνα τῶν 〈Γύ〉γεω. | |
| 17 | καὶ ἐπὶ τέλει δὲ τοῦ Ἰάμβου φησίν· ἀλλ’, ὦγαθοί, ’πορέξαθ’ ὧν μυχὸς πλουτεῖ· δός, ὦ 〈ἄ〉ναξ, δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη· | |
| 20 | νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν’ ἐπαιτούσῃ. | |
| Τοσαῦτ’ ἀείδω· δός τι καὶ καταχρήσει. | 233 | |
3 | Νίνου κάδοι μάχαιρα καὶ κύλιξ αἰχμή, κύμβη δὲ τόξα, δήιοι δὲ κρητῆρες, ἵπποι δ’ ἄκρητος, κἀλαλὴ “μύρον χεῖτε”. | |
4 | Θαλῆς γάρ, ὅστις ἀστέρων .. .... ὀνήιστος καὶ τῶν τότ’, ὡς λέγουσι, πολλὸν ἀνθρώπων | |
| ἐὼν ἄριστος, ἔλαβε πελλίδα χρυσῆν. | 234 | |
5 | Ἐκ πελλίδος 〈γὰρ〉 τάργανον κατηγυίης χωλοῖσι δακτύλοισι τᾐτέρῃ σπένδει, τρέμων οἷόν περ ἐν βορηίῳ νωδός. | |
6 | Ἴαμ̣β̣ος Φοίνικος [.]η̣ | |
| 1 | Πο̣λ̣λοῖς γε θνητῶν τἀγ[ά]θ’, ὦ Ποσείδιππε, οὐ [σύ]μφορ’ ἐστίν, ἀλλὰ δεῖ τοιαῦτ’ αὐτοὺς [.]ο̣ν̣.ει̣ν ὁκο[ῖ]α καὶ Φρονε̣[ῖ]ν ἐπίστανται. Νῦν δ’ οἱ μὲν ἡμῶν κρή̣[γυ]οι καθεστῶτες | |
| 5 | π̣ολλὴν ἀφ̣ειδέως νη̣[πιέη]ν̣ ἐρεύγοντα[ι]· [οἱ] δ̣’ ο̣ὔτε σῦκα, φασίν, οὔτ’ ἐρίν’ εὖντες πλουτοῦσι· τῷ πλούτῳ δὲ πρὸ̣ς̣ τί δεῖ χρῆ[σθ]αι, τοῦτ’ αὐτὸ πάντων πρῶτον οὐκ ἐπίστανται· ἀλλ’ ο̣ἰκ̣[ία]ς μὲν ἐγ λίθου σμαραγδίτου, | |
| 10 | εἴ πω[ς] ἀ̣νυστόν ἐστι τοῦτ’ αὐτοῖς πρήσσειν̣, | |
| [..]τ̣[..] ἐχούσας καὶ στοὰς τετραστύλους [πολλῶ]ν τα̣λάντων ἀξίας κατακτῶν̣ται· [......].ἑ̣αυτ[ῶν τ]ὴν ἀναγκαίην̣ ψ̣υ̣χ̣ὴν [.......]ησκ[.... το]ύτων πάντων | 235 | |
| 15 | [.........]ρα....τ̣.ν ἐκπορίζουσιν [....λ]ό̣γοις χρηστοῖσ̣ι σωφρονισθεῖσα [......] τ̣ὰ χρηστὰ καὶ τὰ συμφέροντ’ εἰδῇ. [Τοῖς οὖν] τοιούτοις ἀνδράσιν, Ποσείδιππε, [οὐ σ]υμ̣βέβηκεν οἰ̣κ̣ίας μὲν κεκτῆσθ̣αι̣ | |
| 20 | [κ]α̣λὰς καταξίας τε χρημάτων πολλῶν, [α]ὐτοὺς δ’ ὑπάρχειν ἀξίους τ[ρι]ῶν χα̣[λκῶ]ν; [κ]αὶ̣ μάλα δικαίως, ἤν τις ἐνθυμῆτ’ [ὀρ]θ̣ῶς | |
| [...............]ν γὰρ καὶ λίθων φροντίζουσιν. | 236 | |